Wie ben ik
Tralalala…wie ben ik, wat ben ik tralalala…dan zeg ik die ken ik…
Ik weet niet van welke generatie jij bent? Jij die dit nu leest. Maar wellicht zegt die tralala tekst jouw helemaal niets en denk je WTF? (uitleg)
Maar ik ben iemand die bij woorden of zinnen heel vaak associaties krijgt met songteksten, tunes van programma’s of andere rare, grappige of bijzondere melodieën en teksten. Zo ook nu dus. Ik schrijf op “Wie ben ik” en hop gelijk begint de intro tune van dat programma in mijn hoofd te spelen.
Mirjam Gout heb ik 41,5 jaar geheten en nu, officieel, hoort de achternaam van mijn man daar nog tussen. Tralalalaaa….trouw niet voor je 40 bent….
Zie daar heb je het alweer, soms best lastig of irritant hoor! (uitleg 2)
Ik ben dus bij mijn geboorte Mirjam genoemd. Ik vond dat een niet zo heel bijzondere naam. Er waren zoveel Mirjam-en. Maar nu in mijn volwassen leven krijg ik meermalen te horen wanneer ik mij voorstel: Ah mooie naam! Arabische naam, Bijbelse naam of Joodse naam. En nee, ik ben niet volgens een bepaalde religie opgevoed. Nee, ik ben niet van Arabische afkomst en nee, ik ben niet Joods. Blijkbaar vonden mijn ouders het een leuke naam…en daarom kortte zij het altijd in tot “Mir”. ??? 😊 Toen vond ik dat verschrikkelijk! “Ik heet MirJAM” …en nu maakt het mij niet meer uit. Mijn man gebruikt eigenlijk altijd mijn hele naam en onbewust schrik ik daar soms van omdat de volledige naam meestal “serieuze shit” betekend, in mijn referentie kader tenminste.
Ik ben mijn hele leven gek op dieren geweest en nog, alle soorten.
En dat zal ook de rest van mijn leven zo blijven. Trust me! Als kind droomde ik ervan om met de wind door mijn haren op een paard over de hei te galopperen. Op mijn twaalfde mocht ik op paardrijles: WAUW! En ik heb heel wat met de wind door mijn haren over de hei gegaloppeerd.
Ik ben ook gek op honden maar ben ook een aantal jaren bang geweest voor honden.
Bang geworden na een hap in mijn neus door het buur-poedeltje, toen was ik 4 of 5 jaar oud. Daardoor was ik ook heel lang bang voor de hond van mijn oma, Boris genaamd. Oma kwam elke woensdag op visite met Boris. Een Yorkshire terriër pupje…toen als pup niet groter dan een cavia!
Vanaf mijn 26e heb ik eigen honden gehad en ook katten.
Ik heb 4 katten “versleten” waarvan de 4e nog aan het verslijten is eigenlijk. Hij mag nog héél lang en langzaam door slijten. Hij is nu bijna 15 dus hij kan nog wel ff voordat hij echt versleten is. Zijn naam is Razzi. Inmiddels ben ik bezig aan mijn 5e hond, die eind 2014 op mijn pad kwam. Hoewel hij voor het ras al wel in de “blessuretijd” zit (9+) mag ook hij nog jaren mee gaan van mij. Hij heet Ximbo. Razzi en Ximbo komen regelmatig voorbij in posts op fb of blogs van mij.
Toch zou ik niet zonder hond(en) en kat(ten) willen. Voor geen Gout….eh goud!
Als kind wist ik al dat ik later met dieren wilde werken. Wat of hoe wist ik niet maar “iets met dieren”. Waarop mijn broer het idee opperde om dan slager te worden. “dan werk je ook met dieren!” Leuke broer heb ik hè…
Slager werd het dus zeker niet maar ik heb wel altijd met dieren gewerkt, en nog.
Eerst bij maneges en later bij dierenpensions.
In 2011 ontdekte ik pas dat ik op een ander level contact maak met dieren, waarschijnlijk mijn hele leven al alleen was ik er niet bewust van.
SInds ik dit bewust ben zet ik het ook gerichter in. Regelmatig heb ik dan ook de dieren in pension ondersteund, vooral gekalmeerd wanneer ze iets eng vonden (bijvoorbeeld gewassen of droog geblazen worden) maar ook bij ziekte of bij blessures. Ook dieren van vrienden en collega’s healing gegeven of achterhaald wat er aan de hand was of wat het dier nou eigenlijk zelf wilde.
Nu ik geëmigreerd ben naar Hongarije komt dit (andere) talent nog veel meer naar boven.
Dit zet ik nu op vele verschillende manieren in om dier en mens te helpen en te ondersteunen .
Doordat ik op een andere frequentie contact kan maken met een dier voel ik aan, weet ik, ontdek ik wat er bij het dier speelt, wat het wil, nodig heeft enz.
Zo heb ik al veel dieren bij kunnen staan met healing bij diverse soorten angst, onrust en stress en bij herstel na verwonding of operatie.
Met een reading kan ik achterhalen wat er speelt bij een dier, waarom het zich gedraagt zoals het doet en wat het wellicht nodig heeft. Dit blijkt vaak ook een eye-opener voor de verzorger.
Wil je nog meer van mij weten? Lees mijn verhaal over Romme HIER
Hierin beschrijf ik een groot gedeelte van mijn spirituele ontwikkeling. Over het bewust worden van mijn bijzondere contact met dieren.
Daar had Romme, mijn eerste hond, namelijk alles mee te maken.