In januari 2015 zorgde ik voor 4 honden en 4 katten in Tanzania. Deze dieren waren van mijn overbuurmeisje van vroeger uit de straat. Hoewel we ook járen geen contact hebben gehad…meer dan 25 jaar…kwamen we via Facebook weer in contact. Zo gebeurde het dat ik de kans kreeg om een retourtje Afrika te boeken zonder kosten!
Vier weken betaald in Afrika verblijven, wie wil dat nou niet!
Aangezien de honden niet uitgelaten hoefden en konden worden zoals we dat in Nederland gewend zijn kon ik ook een dagje op safari gaan! Ik was al met Cindy en haar man op safari geweest naar de Ngorongoro krater maar er was natuurlijk nog zoveel meer te zien en beleven.
En dus plande ik een tripje naar Lake Manyara. Nadat de poging om een paar meiden, die ik daar inmiddels had leren kennen, mee te krijgen op safari was mislukt besloot ik alleen te gaan. Kost het wel iets meer maar goed. Ik leef nu, ik ben NU hier en ik geniet! Nou en dát deed ik!
Frank, de vaste gids van mijn overbuurmeisje van vroeger, ging met mij op pad. De hele safari auto voor mij alleen! Ik kon bij alle raampjes zitten en wanneer het dak open was kon ik alle kanten op kijken en foto’s maken. Wauw!
Manyara is prachtig! Bij binnenkomst rijd je door een overweldigende groene oase, het regenwoud. Totaal anders dan de krater en het andere park. Veel meer begroeiing, veel meer vogels en een diversiteit aan geluiden. Met paden voor de safari auto’s door al dat groen heen, uiteraard waren er ook vlaktes in het park en natuurlijk het meer.
Maar daar, in het regenwoud, moest je dus heel anders kijken om dieren te zien. Niet zo zeer turen naar silhouetten op een vlakte maar heel bewust en goed kijken. Vogels apen, we zagen van alles. Frank zag véél meer dan ik uiteraard en wees mij dan ook regelmatig ergens op.
Ik herinner me nog dat ook de geluiden en de geuren daar in dat groene oerwoud zo anders waren en heel bewust bij mij doordrongen. Dit had ik nooit eerder zo gehoord of geroken. Een bijzondere ervaring.
Ergens in de “middle of nowhere”, totaal omringd met échte natuur, échte wildernis, helemaal alleen in mijn eentje met de gids. Ik vond het héérlijk! Wat een vrijheidsgevoel….terwijl je “opgesloten” zit in een safari auto.
Plotseling stopte de auto.
Na een flauw bochtje in het pad dat ons door het groen leidde stonden we oog in oog met een olifant die half naast, half op het pad stond.
Zó dichtbij was ik nog niet bij een olifant geweest. Hij stond rustig, niet gestrest naar ons te kijken. Voorzichtig ging ik staan om vanuit het dak dit prachtbeest te fotograferen. Het was een stier, een mannetje, met vocht uit de klier bij zijn slaap. Oftewel hij was in musth. Stieren in musth zijn erg onberekenbaar. Hun testosteronlevel is veel hoger dan normaal, hierdoor kunnen zij ook zeer agressief zijn.
Frank maande me om weer te gaan zitten om zo te voorkomen dat ik hem op welke manier dan ook zou provoceren. Vanuit de auto maakte ik nog wat foto’s terwijl we rustig afwachtte wat hij ging doen.
Uiteindelijk liep hij weg, hij verdween het groen in en wij konden onze weg vervolgen.
Het was een prachtmoment. Zo dichtbij, zo intens.
Hoewel Frank het wel even spannender maakte door te zeggen dat ik moest gaan zitten was ik geen moment bang dat hij ons iets zou doen. Ik heb hem geprezen voor zijn schoonheid en bedankt voor de foto’s die ik mocht maken.
Ondanks dat hij in musth was, was hij gelukkig ook relaxt en poseerde rustig voor mijn pracht foto’s!