Razzi, mijn kat, heeft al weer een poosje de gewoonte om op mijn buro te komen zitten, liggen of rondlopen.
Voor het beeldscherm, in de weg zitten, 10 minuten bezig zijn om te gaan liggen en soms besluiten om voor het liggen eerst nog even wat was-activiteiten te gaan doen. Dat zeg ik: Razzi mijn kat.

Een heerlijk beest is het en ik wil hem voor geen goud missen.
Ik zeg altijd gekscherend dat het tot nu toe de enige man is die het 15 jaar (al bijna 16 jaar!) met mij uit heeft gehouden. En nog.
Zoals de mensen die mij al langer volgen wel weten had Razzi in zijn jonge jaren de bijnaam Bin Laden of Terrorist. Need I say more?…

Toch werd hij gaandeweg de jaren handelbaarder en aanhankelijker.
Optillen kon ik hem na een jaar of 4-5, teken verwijderen na een jaar of 11…na goed overleg dat het écht in zijn eigen belang was om deze diertjes te verwijderen liet hij het héél voorzichtig toe.
En ook nagels knippen was geen routine handeling, sterker nog: het was geen handeling. J

Een paar jaar geleden is het mij eens gelukt om bijna al zijn nagels aan zijn voorpoten te knippen terwijl hij lag te slapen…dat was ook een eenmalige actie.
Sindsdien lukt het om af en toe 1 of 2 nagels te knippen terwijl hij slaapt.
En zo komen we er ook…1 of 2 nagels per keer.

Het lijkt wel alsof de nagels nu ook minder snel slijten dan dat zij eerder deden en hij blijft dan ook steeds vaker vast zitten in onze kleding of de bekleding van stoel of bank.
Zo wordt hij met de jaren ook wat minder flexibel en wanneer hij soms op een stoel probeert te klimmen blijven zijn nagels in de bekleding hangen terwijl het hem niet lukt om op deze stoel te klimmen. Dat is sneu.

De laatste weken blijft hij weer extra veel hangen met zijn nagels vooral in mijn kleding wanneer hij op schoot klimt of zit. Wanneer hij daadwerkelijk blijft hangen met zijn nagel is dit voor hem ook geen pretje. Het lijkt mij in elk geval pijnlijk. Op die momenten is ie dan ook niet altijd even vriendelijk tegen zijn reddende engel in nood… (Ik zei de gek)
Ik ben dus al weer een tijdje met hem in gesprek dat zijn nageltjes voor zijn eigen gemak beter geknipt kunnen worden. Maar meneer Razzi is niet van het makkelijk te overtuigen type.
Maar met de nagelschaar al weer een tijdje in de aanslag heb ik er inmiddels al weer een paar gedaan. Toch handig als hij op je buro tussen je toetsenbord en beeldscherm ligt te slapen…

Maar goed, hij zit dus veel op mijn buro. Zo ook vorige week zaterdag.
Met zijn avond eten in de buik, dacht ik, zat hij op mijn buro naast mijn toetsenbord, dicht bij mij.
Dat is een teken dat hij niet gaat liggen maar dat hij aandacht wil.
Ik gaf hem een kus op zijn hoofd en werkte verder.

Hij gaf mij een pootje.
Omdat ik even niet bewust was van wat hij wilde liet ik het pootje van mijn arm afglijden en werkte weer verder.
Hij bleef zitten waar hij zat en probeerde toch weer mijn aandacht te trekken.
Licht geïrriteerd omdat hij mij niet even door liet werken stopte ik even met waar ik mee bezig was en aaide hem nog eens. We gaven elkaar een kopstootje en daar kwam het pootje weer.

Toen had ik een zeer goed uitzicht op de lange scherpe nagel van het “duimpje”. Met het nagelschaartje binnen handbereik was één en één twee. Knip. Die was ingekort.
Hij keek wat verbolgen en trok zijn pootje terug.
Weer kreeg ik zijn pootje op mijn arm en voorzichtig probeerde ik een nageltje naar buiten te drukken zodat ik er nog 1 zou kunnen knippen. Ik had dus daadwerkelijk zijn pootje lichtelijk vast en knipte de puntjes van 2 andere nagels af! Toen liet ik hem weer met rust. Even checken hoe de stemming was.
Redelijk relaxt maar niet relaxt genoeg om het pootje ook daadwerkelijk zelf op te pakken en verder te gaan met knippen.

Hoogmoed komt voor de val…niet te snel willen nu.
Het blijft the “One and Only” Razzi.
Met een nog af en toe lichte terroristische inslag wanneer meneertje NOT AMUSED is.
Dus ik prees hem de hemel in, gaf hem een eenzijdige high five die hij opving met zijn koppie en we leefden nog lang en gelukkig.
Zou ik dan toch ooit nog de dag mogen beleven dat ik zijn pootje zachtjes vast mag pakken, zijn nageltjes voorzichtig naar buiten mag drukken en deze in kan korten? We gaan het beleven! Of niet.

Omdat ik wel door had dat ik dat pootje niet van hem gekregen had om zijn nageltjes makkelijk te kunnen knippen stond ik op om hem naar buiten te laten.
Dat is wat hij normaal doet: eten en daarna naar buiten.
Maar hij wilde helemaal niet naar de deur maar naar de bijkeuken.  Daar staan zijn voerbakjes en kattenbak.

Wat bleek?
Razzi had geen lekker vol gegeten buikje zoals ik aangenomen had.
Hij had zijn verorberde vleesmaaltje er waarschijnlijk ook direct weer uit gegooid!
Zijn voerbakje was praktisch leeg en de inhoud lag, iets wateriger dan eerst, naast het bakje op de grond
Heel soms heeft hij dat. Dan eet hij te snel of valt het even verkeerd. Inmiddels hij knabbelde al weer aan wat brokjes dus dat zat wel goed.
Ik bedacht mij dat zijn humeur op mijn buro, met een lege maag, dan zéker om door een ringetje te halen was geweest!
Resultaat: weer 3 nagels ingekort. Volgens mij ben ik al weer over de helft.