Kopjes en kontknuffeltjes

BAM…Ximbo grijpt Razzi.
Een grom, miauwww en een schreeuw klonk als 1 geluid.
Een fractie van een seconde na elkaar.

Hoe het tot dan toe was geweest in het leven van Razzi:
Voertijd 2003 3 katten en een hond wachtend op eten
Voertijd 2007 3 honden en 1 kat wachtend op eten
Voertijd 2011 1 hond en 2 katten, 2012 2 honden en 2 katten.
Oktober 2014 1 kat, Razzi wacht op eten
November 2014: Ximbo komt bij ons wonen. Een boxer, net als 3 van mijn 4 eerdere honden.
Zelfde kleur en met witte aftekeningen.
Voor Razzi was het gewoon een hond als alle anderen.
Hij gedroeg zich dan ook hetzelfde als altijd: samen wachten op het voer.
Gezellig. Voor de hond strelend langs de borst lopen en een kopje geven.
Wat zal Razzi geschrokken zijn van de reactie van Ximbo. Dit had hij never nooit niet verwacht.

De grom, het geluid van Razzi dat eigenlijk geen miauw was en mijn brul daar vlak achteraan.
Daarna een hond die het liefste door de grond wilde zakken, een kat die niet precies begreep wat er nou net gebeurt was en een ikke…met het hart in de keel, geschrokken en daardoor ook boos tegelijk en nog wat lelijke woorden op de tong…

Hoewel je op zo’n moment uiteraard partij kiest voor het dier dat al ruim 11 jaar je maat is en niet eens iets fout deed kon ik ook niet boos zijn op Ximbo. Hij wist zich geen houding te geven, voelde zich ellendig en wist heel goed dat hij iets fout had gedaan in mijn ogen maar kon het ook niet helpen. Ik vertelde hem nog eens duidelijk dat dát hier niet getolereerd werd en ik ontfermde mij toen over Razzi.
Razzi zat ergens verstopt en toen ik hem uit zijn schuilplekje tilde keek hij met grote angstige ogen rond. Alleen, in de woonkamer, kwam hij tot rust en ging hij uiteindelijk eten.

Ximbo had als pup samen geleefd met een oude kat. Dat was altijd goed gegaan.
Maar ja die oude kat was allang dood en Ximbo leefde al die tijd alleen met zijn 2 eigenaren.
Hij was gewend om alle aandacht voor zichzelf te hebben.
Elkaar een knuffel geven was ook soms lastig voor hen omdat Ximbo dan op sprong en aandacht wilde hebben. Dit hebben zij er wel gedeeltelijk weer uit gekregen bij hem.
Mijn conclusie was: Ximbo is jaloers. En die conclusie heeft hij steeds weer bevestigd.

Vanaf dat voermoment, waarbij het even helemaal mis ging, kreeg EERST Razzi te eten en daarna pas Ximbo. Zo leerde hij dat hij moest wachten en zijn voerstress onder controle moest houden.
Uiteraard lette ik goed op de beide dieren en probeerde zo een tweede escalatie te voorkomen.

Echter is Razzi zo goed van vertrouwen, al snel had hij het weer vergeten en vergeven zo leek het, dat hij in zijn oude vertrouwde patroon terugviel. “Gezellig samen wachten op eten”
In totaal is het zo’n 3 of 4 keer verkeerd gegaan. Nooit meer zo heftig als de eerste keer gelukkig maar Ximbo kon zichzelf dan niet tegenhouden.
Het kwam te dichtbij, de affectie van Razzi en de spanning die voertijd met zich mee bracht gaf een reactie die hij, al wilde hij het wel, niet kon bedwingen.

Uiteraard communiceerde ik met hen beide, stuurde hen healing.
Ik adviseerde Razzi om Ximbo met rust te laten. Ik legde hem uit dat Ximbo niet is zoals mijn eerdere honden. Ximbo legde ik uit dat we in dit huis elkaar accepteren zoals we zijn en elkaar geen schade toe brengen.

In de afgelopen 3 en een half jaar groeiden zij steeds meer en meer naar elkaar toe. Razzi liep af en toe mee met de wandelingen. Ook in Hongarije waar Ximbo altijd los loopt ging hij af en toe mee, nu loopt hij dagelijks mee.
Soms stormt Ximbo te hard langs dan heeft Razzi even een kort stress moment. Soms is Razzi chaggie dan krijgt Xim een mep als hij langs loopt.

De laatste tijd zoekt Razzi heel duidelijk steeds toenadering. Hij snuffelt aan de poten van Ximbo wanneer deze over de rand van de bank hangen. Gaat naast Ximbo op de bank zitten en likt hem dan ergens op zijn heup en hij gaat steeds vaker héél toevallig net tegen hem aan liggen. Het geeft Ximbo soms nog wat stress, er rommelt soms een waarschuwende grom maar er zit nog steeds elke dag wel vooruitgang in.

Vanmorgen een dikke stap vooruit. Een kleine overwinning.
Al weken zie ik dat Razzi nog steeds het allerliefste kopjes wil geven wanneer hij samen met Ximbo op het eten staat te wachten. Hij loopt steeds dichter langs Ximbo en kan zich dan bijna niet bedwingen zo graag wil hij  “gezellig samen” op het eten wachten.
Ik weet: het word of een “gereduceerde uitval” en een paar stappen terug of Ximbo kan het handelen en het gebeurt.

In plaats van een kopje zagen wij vanmorgen, heel miniem en alleen voor de oplettende toeschouwer te zien, een “kontje”.
Hij liep vlak voor Ximbo langs en het laatste stukje ging hij net met zijn kontje iets omhoog en langs Ximbo zijn kop. Ximbo volgde de beweging en snuffelde voorzichtig aan het voorbij trekkende kattenkontje.

Ik barstte zowat van trots! Wat een doorzetter is die Razzi, soms tegen beter weten in. Hij blijft gaan voor de optimale harmonie. Prachtig.
En wat een groeiproces is XImbo doorgegaan. Zoveel onrust los kunnen laten, zoveel meer kunnen ontvangen. Zelfs al een “kontknuffeltje” van Razzi.

Op naar een echt kopje van Razzi aan Ximbo, op naar “gezellig samen wachten op eten”?
Als het aan de kat ligt…
Het zijn allemaal extraatjes…ik heb al zoveel kersjes van hun op mijn taartje gekregen.

Maar mijn doel is allang behaald.
Dat zij elkaar accepteren en niet schaden is voor mij het aller belangrijkste.
Dat doel behaalde we ruim 3 jaar geleden al.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *