Afscheid nemen van een dier
Een onderwerp waar je als dierenvriend liever niet over nadenkt of bij stilstaat. Toch is het belangrijk hier wel af en toe bij stil te staan. Vooral wanneer jouw huisdier een al wat hogere leeftijd heeft.
Uiteraard zijn er heel veel dingen om over na te denken.
Wanneer de tijd daar is gaan wij dan naar de dierenarts of komt deze aan huis? Wat willen wij daarna met ons dier?
Begraven, cremeren of bij de dierenarts achterlaten? Enzovoort enzovoort.
Maar ook voor die tijd hebben veel mensen bepaalde normen en waarden over wanneer het voor het dier dier-onwaardig word. Zoals bijvoorbeeld bij incontinentie of het niet meer zelf kunnen lopen.
Hier heb ik zo mijn eigen visie over die ik wellicht later nog wel eens zal delen.
Er zijn denk ik wel 5 blogs die ik over dit onderwerp kan schrijven maar hetgeen mij nu op dit moment het meest van het hart moet is wel het volgende:
Laat de andere dieren ook afscheid nemen van het overleden dier!
Dit is zo belangrijk en kan ik niet vaak genoeg benadrukken.
Ook wanneer de beide dieren geen band leken te hebben, misschien zelfs elkaar niet mochten…Ook dan!
Laat het overleden dier in huis of waar dan ook voor jou prettig is en laat de andere dieren erbij om afscheid te nemen.
Ging jouw hond altijd mee naar jouw paard? Laat ook die zien dat de hond er niet meer is…
En voor jezelf: wees lief voor jezelf, je hoeft niet na 3 dagen over het verlies van je dier heen te zijn.
Het verliezen van een huisdier waar je van gehouden hebt is net zo goed een rouwproces als bij een mens.
Mensen die dit niet snappen en over jou en jouw verdriet menen te moeten oordelen hebben nog een gesloten hart en waarschijnlijk onverwerkte pijn.
Vergeef het hen, maar laat hun oordelen en misschien harde pijnlijke woorden jouw rouwproces niet in de weg staan.
Neem je tijd, rouw! Zoals ik in een eerder stuk hierover al eens schreef: Geef je verdriet geen plekje maar geef het de ruimte die het nodig heeft…zolang als nodig!
Daar zijn geen richtlijnen voor… 
❤